کانی تالک در بسیاری از کاربردها در بخش سرامیک به طور عمده در کاشی و سرامیک، وسایل حمام، سفال، لعاب و ظروف غذاخوری به صورت پودری و همراه با سایر مواد معدنی استفاده می شود. تالک به عنوان یک کاتالیزور برای بهبود مقاومت در برابر حرارت، مقاومت در برابر شوک حرارتی و استحکام محصول نهایی عمل می کند. سرامیک های فنی از نظر خواص بهینه از نظر مقاومت در برابر حرارت، پایداری مکانیکی و پایداری ابعادی با سرامیک های تزئینی متفاوت هستند. تالک معدنی طبیعی یک افزودنی اصلی برای همه انواع سرامیک است زیرا فرآیند انجماد را بهبود می بخشد و به شما امکان می دهد دمای پخت را کاهش دهید و چرخه پخت را کوتاه کنید.
نقش تالک در فرآیند سرامیک به برهمکنش آن با سایر مواد معدنی در فرمولاسیون بستگی دارد که بر پارامترهای زیر تأثیر می گذارد :
- تخلخل (جذب آب و غیره)
- رنگ پس از پخت
- شوک حرارتی
- انبساط رطوبت
- انبساط حرارتی
- مقاومت مکانیکی
- انقباض (خشک کردن، پختن، انقباض کامل)
- تالک روشنایی کاشی های چینی فوق سفید را بهبود می بخشد.
- در لعاب ها، زمانی که تالک با آلومینا کلسینه شده ترکیب می شود، روکش با قابلیت گداختگی خوب و انبساط حرارتی کم، با کاهش سوراخ های سوزنی ایجاد می کند.
- تالک دارای چندین ویژگی فیزیکی و مکانیکی است که به طور منحصر به فردی برای تولید سرامیک مناسب است
- تالک دارای مقاومت در برابر دمای بالا است. از این رو، مقاومت در برابر شوک حرارتی سرامیک ها را بهبود می بخشد و شکستگی را کاهش می دهد.
- تالک مقدار کمی آهن دارد. همچنین، تالک دارای محتوای بالای منیزیم است. در نتیجه پس از سوختن سفیدی فوق العاده ای به سرامیک ها می دهد.
- تالک از نظر شیمیایی بی اثر است. این به این معنی است که واکنش پذیری بسیار کمی با اسیدها دارد. متعاقباً سرامیک ها را در برابر اسید مقاوم می کند.
- تالک خالص ماهیتی آبگریز دارد. بنابراین به جلوگیری از نشت آب در لوازم بهداشتی کمک می کند.
- فرآیند آسیاب تالک بسیار قابل تنظیم است. بنابراین، می توان به اندازه ذرات مورد نظر به بهترین وجه مناسب برای هر نوع محصول سرامیکی دست یافت نه یک اندازه متناسب با همه.
تالک به طور فزاینده ای در ساخت ظروف هنری، کوزه ها، کاشی های دیوار و کف استفاده می شود. به عنوان یک ماده سرامیکی غیر پلاستیکی عمل می کند. افزودن تالک به نسبت های مناسب در بدنه مخلوط های چینی، شیشه و غیره از ایجاد ترک خوردگی بر روی لعاب ها جلوگیری می کند. نسبت تالک در بدنه سرامیکی ممکن است تا 80 درصد افزایش یابد. به دلیل نسوز و پایداری و همچنین انقباض بسیار در دمای بالا ارزش دارد. تالک در دمای حدود 1300 درجه سانتیگراد به کلینو انستاتیت تبدیل می شود. بین 800 درجه سانتیگراد تا 840 درجه سانتیگراد، مولکول های آب رانده می شوند و تالک بدون تغییر شکل به انستاتیت و سیلیس آمورف تجزیه می شود، انقباض فقط 0.0005 اینچ است.
در ساخت کالاهای سرامیکی مورد نیاز صنعت برق، تالک نباید بیش از 1.5 درصد FeO و CaO داشته باشد. برخی از مصرف کنندگان CaO را به عنوان یک اثر مضر در نظر نمی گیرند.
استاتیت مناسب برای ساخت عایق های گدازه باید متراکم، فشرده، یکنواخت و از نظر بافت همگن، عاری از هر گونه درگیری و سطوح جداکننده باشد. نباید CaO و Fe2O3 بیش از 1.5٪ باشد. بیش از 1 درصد اکسید آهن یک رنگ دهنده است و به اشکال پخته شده رنگ نامناسبی می دهد. افزایش اکسید آهن بیش از دو درصد باعث کاهش مقدار Q (نسبت راکتانس به مقاومت) و افزایش ثابت دی الکتریک می شود. CaO باعث ساییدگی و معمولاً دامنه انجماد کوتاه و گاهی انقباض زیاد می شود.
