با تحول در صنعت خودروسازی، میزان قطعات پلاستیکی در ساخت خودروها نیز افزایش یافت. از دهه 1950، مواد پلاستیکی در خودروسازی مورد استفاده قرار گرفت. در واقع، استفاده از قطعات پلاستیکی زمانی توسعه یافت که سیستم‌ها و ابزارهای پردازش پیشرفته در دسترس مهندسان قرار گرفتند. با توجه به اینکه تالک باعث افزایش سختی محصول می شود، به عنوان یک پرکننده عالی در صنعت خودرو شناخته می شود. هرچه تالک ریزتر باشد، سفتی بیشتری که باعث ایجاد کامپوزیت های پلیمری می شود که بدون تداخل در عملکرد محصول، وزن آن را کاهش می دهد. در واقع اکثر قطعات پلاستیکی خودروها از مواد کامپوزیتی تشکیل شده اند. کاربرد ترموپلاستیک ها که با تالک پر شده است را می توان با توجه به مقصد نهایی رتبه بندی کرد. مانند داخل، بیرون و زیر کاپوت. به عنوان مثال: در داخل، پنل ابزار، پنل در، روکش ستون، کنسول، پشتی صندلی، آستر سر، معمولا با پلی پروپیلن پر شده از تالک ساخته می شود. لازم به ذکر است که ویژگی هایی مانند ظاهر و مقاومت در برابر خراش و سایش در دراز مدت نیز مورد نیاز است. تمام این قطعات برای تکمیل زیبایی بدنه خودرو رنگ آمیزی شده اند.
برای زیر هواکش نیز از کامپوزیت پر شده با این ماده معدنی استفاده می شود. برای این قسمت خاصیت حرارتی خوبی در نظر گرفته شده است. جدیدترین گریدهای پلیمری موجود، اصلاح شده توسط تالک (مواد مبتنی بر پلی پروپیلن)، بیشتر برای فضای داخلی استفاده می شود. این پیشرفت در صنعت خودروسازی با بهبود مستمر مواد پلیمری تقویت شده و فرآوری شده با این ماده معدنی حاصل شد. پرکننده ها به عنوان موادی تعریف می شوند که برای کاهش هزینه ترکیب به فرمول (پلاستیک) اضافه می شوند. در چنین شرایطی از پرکننده ها به عنوان اکستندر استفاده می شود. اما توسعه دهنده ها معمولاً بهبودهای مکانیکی جزئی (یا برخی از خواص تخریب) را ارائه می دهند. هنگامی که با استفاده از مواد پرکننده، تغییرات خاصی ایجاد می شود، باید از پرکننده های کاربردی استفاده شود. هنگامی که یک ویژگی خاص در کامپوزیت نهایی ایجاد میشود این پرکننده را یک پرکننده “عملکردی” میتوان در نظر گرفت. یک ویژگی مکانیکی معمولی که با پرکننده‌های عملکردی افزایش می‌یابد، که باعث میشود: با افزودن یک پرکننده عملکردی به یک ماتریس پلیمری خاص، میتوان تغییرات قابل توجهی در سفتی به دست آورد.
تالک به طور کلی یک ماده کاربردی در نظر گرفته می شود، زیرا می تواند به طور قابل توجهی برخی از خواص را در زمینه پلیمری اصلاح شده، زمانی که به درستی پراکنده شود، تغییر دهد. تالک معمولاً برای اصلاح چندین ماتریس پلیمری مورد استفاده در تولید خودرو استفاده می شود. هر زمان که نیاز به افزایش سفتی در ترکیب با ثبات زیبایی شناختی و ابعادی خوب باشد، از تالک استفاده می شود. علاوه بر پلی پروپیلن، تالک در پلی آمیدها، پلی استرها و سایر پلیمرهای ترموپلاستیک نیز کاربرد دارد. تالک طی یک مرحله فرآوری خاص به مواد ترموپلاستیک وارد می شود که عموماً به عنوان ترکیب شناخته می شود. در طی چنین مرحله ، اصلاح کننده های دیگری (رنگدانه ها، اصلاح کننده های ضربه، تثبیت کننده ها، روان کننده ها) به محصول نهایی وارد می شوند. سپس مواد مرکب به شکل گلوله از طریق دستگاه قالب گیری تزریقی (یا سایر تجهیزات شکل دهی) به قطعه نهایی تبدیل شده و برای کاربرد نهایی مونتاژ می شود. در واقع، بیشتر قطعات پلاستیکی مورد استفاده در ساخت خودرو، محصولات کامپوزیتی هستند.
کاربردهای اصلی تالک در خودرو که در آن از ترموپلاستیک های پر از تالک استفاده می شود را می توان با توجه به مقصد نهایی به صورت: داخلی، خارجی و زیر کاپوت رتبه بندی کرد. در فضای داخلی، پنل های ابزار، پنل درها، تکیه گاه بازوها، روکش ستون ها، کنسول ها، پشتی صندلی ها، آسترهای سر، بدنه آینه ها معمولاً با پلی پروپیلن پر شده از تالک ساخته می شوند. برای اکثر این درجه ها یک زیبایی شناسی خوب همراه با مقاومت مکانیکی بالا مورد نیاز است. علاوه بر این، مقاومت در برابر خراش برای ظاهر طولانی مدت نیز مورد نیاز است. به طور کلی مواد برای فضای داخلی باید تثبیت شوند تا در برابر دمای بیش از حد بالا و تابش UV مقاومت کنند. کاربردهای اصلی بیرونی با سپر، پنل های راکر و کوره نشان داده می شود. برای همه این کاربردها یک مقاومت در برابر ضربه قوی و یک انبساط حرارتی بسیار کم لازم است تا با قطعات فلزی که دارای تغییرات ابعادی بسیار کم با دما هستند متصل شوند. بیشتر این اقلام مطابق با زیبایی بدنه خودرو رنگ آمیزی شده اند.